Voor Desiderius Erasmus (1469-1536) was het brieven schrijven een dagelijkse aangelegenheid. Duizenden bladzijden correspondentie liet hij na, persoonlijke maar vooral ook openbare brieven.
Deze zorgvuldig vertaalde en bezorgde editie wil een portret van de figuur van Erasmus schilderen, dat de lezer grondig laat kennismaken met diens denken en werk, maar dat toch concreet en levendig blijft door de briefstijl. We ontmoeten Erasmus’ originele visies op de filosofie die hij niet alleen als wetenschap ziet, maar ook in haar pedagogische betekenis voor het dagelijks leven en voor de cultuur als geheel; we ontmoeten zijn kosmopolitische idealen en verzuchtingen; en we ontmoeten, naast zijn pleidooi voor menselijke vrijheid en autonomie, Erasmus’ religiositeit die breekt met de geïnstitutionaliseerde, in dogma’s vastgelegde religie van de kerk. De rode draad die door de drie delen van dit portret in brieven loopt, is Erasmus’ opmerkelijke oneigentijdsheid. Hij was met zijn zelfstandige stellingnames zijn tijd vooruit, en dat werd hem niet in dank afgenomen door de machthebbers. Hij koos noch voor Rome, noch voor de Reformatie, en noch voor de adel, noch voor de revolutionaire bewegingen. Juist deze oneigentijdsheid, tussen de beschermende oude én nieuwe zekerheden in, maakt Erasmus inspirerend voor onze eigen, tijd, die we immers ook als complex en gefragmenteerd ervaren.