Neutraal gesproken betekent ‘oud geld’ niets meer of minder dan geld dat minstens drie generaties in het bezit is van de familie. In het boek ‘Oud Geld’ geven de auteurs een iets ruimere betekenis aan dit begrip. Oud Geld vertegenwoordigt een cultuur die niet direct, of vaak helemaal niets, met geld te maken heeft. Het is een manier van leven die door conventies wordt gedomineerd. Vaak uitzonderlijk kneuterig, meestal zeer arbitrair. Oud geld lijdt dikwijls aan het complex dat goedkoop beter is, en oud mooier. Gebreken aan zowel uiterlijk als comfort lijken te worden gekoesterd. Lijden in stilte is beter dan zwelgen in de massa. En zo openbaart Oud Geld zich in veel meer dan in de keuze van auto, taal en tafelmanieren.
‘Oud geld’ is een verzameling observaties van een leefwijze, samengevat in een ABC waarin de meest uiteenlopende zaken aan de orde komen. In ‘Oud Geld’ wordt ook een link naar de wereld van het Nieuwe Geld gelegd. Want is Oud Geld een onneembare vesting voor de snel opkomende meute der nieuwe rijken met vers gevulde buidels?