Uil Veder en Uil Dons wonen samen bovenin de klokkentoren van een dorpskerkje. Het is december en de nachten zijn venijnig koud. “Laten we wat dichter tegen elkaar aan kruipen”, zegt Uil Dons tegen haar vriend. “Het is zo koud hierboven. Ik hoop maar dat de kinderen een paar kaarsen komen aansteken. Dan krijgen we het misschien wat warmer.”De volgende dagen wordt er hard gewerkt in de kerk. Mensen lopen af en aan met hout, gereedschap, hulst en dennengroen. Ze richten een hoek van de kerk in als stal en zetten er een kribbe in, gevuld met hooi en stro. De uilen merken dat er iets bijzonders gaande is.Op een avond, als het bijna middernacht is en de uilen juist op muizenjacht willen gaan, stroomt de kerk vol met mensen. De uilen zijn nu zo nieuwsgierig geworden, dat ze de kerk in vliegen, waar ze in de kribbe het kerstkind zien liggen. Een fijnzinnig prentenboek waarin twee kerkuilen de voorbereidingen voor het kerstfeest gadeslaan en in de kerstnacht het wonder van de geboorte van het kerstkind meebeleven.